dorzynać

dorzynać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, dorzynaćam, dorzynaća, dorzynaćają, dorzynaćany {{/stl_8}}– dorżnąć {{/stl_13}}{{stl_7}}|| {{/stl_7}}{{stl_8}}rzad. {{/stl_8}}{{stl_22}}dorznąć {{/stl_22}}{{stl_8}}dk IVa, dorzynaćnę, dorzynaćnie, dorzynaćnij, dorzynaćnął, dorzynaćnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rżnąc określoną ilość czegoś, zmierzać do zakończenia tej czynności': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dorżnął deskę do końca. Dorzynali z wysiłkiem ostatnie belki. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rżnąć dodatkowo': {{/stl_7}}{{stl_10}}Trzeba dorżnąć parę płyt wiórowych, bo tych nam braknie. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zarzynać chore lub ranne zwierzę, dobijać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dorżnąć barana, wieprza. Kwik dorzynanego zwierzęcia. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dodawać komuś nowe zadania, obowiązki, zwiększać wobec kogoś wymagania, gnębić go, także psychicznie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dorzynał ich tempem pracy. Dorżnął mnie swymi krytycznymi uwagami. {{/stl_10}}